Tweede keer Colombinehuis!, 13 mei 2010

Nee we durfden het niet. Dit keer bleef hij in de opslag staan. Te nat maar vooral te koud om in de voortent te gaan liggen.

Maar wat dan? Zes dagen voor vertrek komt er opeens een warm en volledig aangepast huisje vrij voor vijf dagen in het Columbinehuis. Even wennen aan de factuur: vorige keer mochten we op uitnodiging van de apotheek!

We gaan een gedeelte met z’n allen, Anouk zit een paar dagen voor het echte grote VWO-eindexamenwerk. En dan is Urbanus haar paard er ook nog.
Anouk probeert de stress kwijt te raken in twee dagen Walibi. Een acht baan was 12 keer favoriet!

We treffen een hele leuke groep, Tyra waren we al binnen 10 minuten na aankomst kwijt aan de buren. Gelukkig was Tyra net op tijd hersteld van de buikgriep maar als zo vaak hadden de virussen nu vat op Lou. En dat is niet fijn midden in Walibi en na thuiskomst zonder eigen wasmachine.

Lou heeft een paar beroerde dagen, haar humeur ook. Poef dat was aanpakken! Gelukkig genoot ze wel van onze uitstapjes: Dagje Walibi, Bootreisje, Boswandeltocht, kinderboederij en kampvuur. Op de ener laatste dag is zij weer zichzelf maar als lezer raad je het al. Nu hing moeders over en boven de Wc!

De volgende dag vertrokken we vroeg richting huis, de Bonte avond was voor mij iets te bont.

Maar wat hebben we als gezin weer heerlijk genoten, van de ruimte, van alle aanwezige aanpassingen, van drie heerlijke maaltijden per dag, van de vreselijk lieve en enthousiaste vrijwilligers en beheerders, van zeer goed gezelschap maar bovenal van drie blije dochters!!

Wel is het moeilijk niet terug te denken aan de Lou van ons vorige bezoek een aantal jaar geleden. Toen deed ze nog dit, toen deed ze nog dat. Toen hadden we dit en dat nog niet enz.
Lou is zo duidelijk verslechterd…….