Vrijdag de 13de, de dag begon al niet goed. Bij het opstaan komen we er achter dat Nouk wind mee heeft vanuit Canada. Het vliegtuig landt al binnen 45 minuten. Haast, veel haast dus. Ik pak nog de schone was mee als ik de trap afloop en dan gebeurt het.
Ik nies midden op de trap met de was nog in mijn handen. Ik denk zelfs een knak te horen en slaak een gil. Ik weet de bank te bereiken maar ik heb haast….slik een hand vol pillen en weet Schiphol te bereiken.
Maar dan gaat het heel snel slechter en tel ik elke minuut tot maandagmorgen. Na een bezoek aan de neuroloog en een spoed MRI is dit het resultaat:
De tussenwervelschijf tussen de vierde en vijfde wervel is er uitgedrukt en ligt omgeklapt tegen de zenuwbanen aan. Waardoor ik geen gevoel, geen reflexen en geen kracht meer heb in mijn rechterbeen. De vreselijke zenuwpijnen zijn alleen met Morfine en ontstekingremmers een beetje uit te houden.
Vrijdag een week later wordt er besloten zo snel mogelijk operatief in te grijpen. Lig ik toch nog eerder dan Lou op de operatietafel……..
Marilou's dagboek 
O meid, wat vreselijk zeg dat dit er nu ook nog eens bovenop komt. Hoeveel kan een mens toch verdragen.
Hoop dat de operatie goed mag gaan. Wanneer word je geholpen, of weet je dat zelf ook nog niet.
Heel veel sterkte met je beperkingen en de enorme pijnen.